Η Μαρτίνα είναι υπέροχη σύζυγος και μητέρα 2 αξιολάτρευτων κοριτσιών, της Σαμπίνας 3,5 ετών και της Νίνας 2 ετών. Ζούνε σε ένα γραφικό και ήσυχο χωριό στην Ανατολική Σλοβακία. Μεγαλώνοντας τα παιδιά κοντά στη φύση. Πριν γίνει μαμά, εργαζόταν δίπλα σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Από την πρώτη της εγκυμοσύνη, όμως, σταμάτησε και αφοσιώθηκε αποκλειστικά στον μητρικό ρόλο. Σε γενικές γραμμές, όπως λέει η ίδια, οι νέες μητέρες στη Σλοβακία είναι σε ευνοϊκή θέση. Καθώς, η άδεια μητρότητας διαρκεί 34 εβδομάδες. Μόλις αυτή λήξει, υπάρχει η επιλογή να πάρεις το “γονικό προνόμιο” όπως το ονομάζουν. Να παραμείνεις δηλαδή με το παιδί σου, ώσπου να γίνει 3 ετών. Έπειτα, είτε επιστρέφεις στην εργασία, είτε δηλώνεις άνεργος.
Στην αρχή λοιπόν, η σκέψη για ένα δεύτερο παιδί της προκαλούσε άγχος και διχασμό. Φοβόταν την αρνητική αντίδραση της μεγάλης της κόρης. Τον ανταγωνισμό και τη ζήλεια. Ωστόσο, όταν έφτασε η μέρα που γύρισε από το μαιευτήριο, με το δεύτερο μωρό στην αγκαλιά της, την περίμενε μια απρόσμενη έκπληξη. Η Σαμπίνα, είχε υιοθετήσει τον ρόλο της μεγάλης αδελφής, με ιδιαίτερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Προσπαθούσε να βοηθάει τη μητέρα της όσο μπορούσε, καθώς η μικρή μεγάλωνε.
Οι μέρες κυλούσαν, λέει η Μαρτίνα, ώσπου έφτασε η ώρα να πάει η Σαμπίνα στον παιδικό σταθμό. Πίστευε, πως η μικρή θα στεναχωριόταν με την απουσία της αδελφής της, καθώς είναι πολύ δεμένες και αγαπημένες και παίζουν πολύ μαζί. Η Νίνα, όμως, αποδείχθηκε πως απολαμβάνει τις ώρες που είναι μόνη της, γιατί έχει όλα τα παιχνίδια αποκλειστικά για τον εαυτό της.
Πως περνάει τη μέρα της με τα παιδιά η Μαρτίνα;
Αφού ετοιμάσει το πρωινό γεύμα για το σύζυγο και τα παιδιά και φάνε οικογενειακώς, ο σύζυγος, ο οποίος εργάζεται 6-7 μέρες την εβδομάδα, αποχωρεί για τη δουλειά του. Έτσι, ξεκινάει η μέρα της Μαρτίνας με τις μικρές.
Αρχικά, παρέα με τη Νίνα, αφήνουν τη Σαμπίνα στον παιδικό σταθμό, κατά τις 9 π.μ.
Έπειτα, πάνε για ψώνια με τη μικρή και αφού επιστρέψουν σπίτι, μαγειρεύει.
Μετά το μεσημεριανό γεύμα, πάνε για περίπατο στο όμορφο χωριό τους και καθώς είναι στην εξοχή, μπορεί κανείς να μυρίσει τις υπέροχες ευωδιές της φύσης και να θαυμάσει τα ζωηρά της χρώματa, σε κάθε βήμα.
Επιστρέφοντας, κάνουν μια μικρή επίσκεψη στην πεθερά της, προτού η Νίνα κοιμηθεί λιγάκι. Όταν η μεγάλη της κόρη επιστρέφει από τον παιδικό σταθμό, απολαμβάνουν μερικά αγαπημένα σνακ μαζί και στη συνέχεια, τρέχουν με ενθουσιασμό στον κήπο τους για παιχνίδι. Έχουν μεγάλο σπίτι και κήπο, στον οποίο, ο σύζυγός της που τα καταφέρνει με όλες τις δουλειές, όπως λέει η ίδια, κατασκεύασε μια παιδική χαρά μόνος του.
“Είναι πραγματικά παιδική χαρά για τα παιδιά. Πριν ξεσπάσει η πανδημία, τα παιδιά της γειτονιάς μαζεύονταν στον κήπο μας και έπαιζαν όλα μαζί. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Είναι μια κατάσταση επώδυνη και δύσκολη, ειδικά για τα παιδιά, τα οποία δεν μπορούν να κατανοήσουν εντελώς τη βαρύτητα των πραγμάτων. Είναι λυπητερό να λες στα παιδιά των γειτόνων, ότι δεν μπορούν να έρθουν στον κήπο μας για να παίξουν.” λέει η Μαρτίνα.
Επίσης, υπάρχει ένα πανέμορφο δάσος, πέντε λεπτά περπάτημα από το χωριό. Εκεί, κάποιες μέρες, απολαμβάνουν τη βόλτα τους. Τι πιο ωραίο, από το να περπατάς ανάμεσα σε δέντρα και φυτά, μέσα στη γαλήνη και τον καθαρό αέρα της φύσης και να αφουγκράζεσαι τις σκέψεις σου.
Οι μικρές, επισκέπτονται συχνά και το σπίτι των παππούδων τους. Έχουν κήπο με κοτέτσι, όπου εκτός από το παιχνίδι, ταΐζουν και βλέπουν τις κοτούλες.
Οι Κυριακές, είναι αφιερωμένες στις αγαπημένες τους λιχουδιές. Το ψήσιμο παρέα με όλη την οικογένεια, είναι μέρος της Κυριακάτικης ρουτίνας τους. Τα κορίτσια το διασκεδάζουν πολύ, ψήνοντας διάφορα νόστιμα πράγματα.
Επιπλέον, ένα άλλο αγαπημένο μέρος, όπου συνήθιζαν να πηγαίνουν πριν την πανδημία, ήταν το Ζωολογικό Πάρκο. Η βόλτα εκεί συνδυαζόταν με ένα παγωτό.
Η εικόνα που φέρνω στο μυαλό μου με τις περιγραφές της Μαρτίνας, είναι αξιοζήλευτη. Εξοχή, πράσινο, φύση, καθαρός αέρας, ηρεμία, απλότητα. Πόσο όμορφη και αληθινή είναι η ζωή εκεί. Πέρα από τα γκρίζα ψηλά κτίρια. Μακριά από τον θόρυβο των αυτοκινήτων και της καθημερινής κίνησης. Πέρα από τους έντονους ρυθμούς της πόλης. Έτσι, είναι η ζωή στην εξοχή. Είναι τόσο ωραίο να μεγαλώνεις τα παιδιά κοντά στη φύση.
Ευχαριστώ πολύ, τη Μαρτίνα που μοιράστηκε μαζί μας τη δική της ξεχωριστή καθημερινότητα και τις υπέροχες φωτογραφίες.
Διαβάστε επίσης https://www.meetmamanna.com/boca-raton-florida-family/
